حکیم ابن سینادر تعریف عارف چنین می‌گوید:

آنکه از تنعم دنیارو گردانده‌است زاهد نامیده می شود.

آنکه بر انجام عبادات از قبیل نماز و روزه و غیره مواظبت دارد عابدخوانده می شود.

 و آنکه ضمیر خود را از توجه به غیر حق باز داشته و متوجه عالم قدس کرده

تا نور حق بدان بتابد  بهنام عارف شناخته می شود.

البته گاهی دوتا از این عناوین یا هر سه در یک نفر جمع می شود.